ลูกอีสาน ปกอ่อน (ซีไรต์ ปี 2522)
นวนิยายลูกอีสานนี้ ข้าพเจ้าเขียนให้นิตยสารฟ้าเมืองไทยรายสัปดาห์ ตีพิมพ์เป็นตอนๆ โดยอาจินต์ ปัญจพรรค์เป็นบรรณาธิการตั้งแต่ปลายปี พ.ศ. ๒๕๑๘ ถึง พ.ศ. ๒๕๑๙ เป็นเรื่องจริงอิงนิยายของครอบครัวข้าพเจ้ากับเพื่อนบ้านที่ประสบภัยแล้งและความอดอยากปากแห้งสมัยนั้น พอจบแล้วมีสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งขอซื้อลิขสิทธิ์พิมพ์รวมเล่มจัดจำหน่าย แล้วส่งเข้าประกวดให้รับรางวัล “นวนิยายดีเด่น”จากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ พ.ศ. ๒๕๑๙ และกระทรวงศึกษาธิการได้อนุมัติให้เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาเรียนด้วย ต่อมาปี พ.ศ. ๒๕๒๒ ก็ได้รับรางวัลนิยายยอดเยี่ยมแห่งอาเซียนหรือรางวัลซีไรต์ หลังจากนั้นข้าพเจ้าจึงได้รับเชิญให้ไปทัศนศึกษาที่ประเทศฟิลิฟปินส์เมื่อกลับมาจึงได้เขียนเรื่องไปเที่ยวฟิลิปปินส์ขึ้นเล่มหนึ่งชื่อว่า ลูกอีสานขี่เรือบิน
บริษัทไฟว์สตาร์ซื้อลิขสิทธิ์ลูกอีสานไปสร้างเป็นภาพยนตร์ขึ้นโดยมี “คูนาวุฒิ” เป็นผู้กำกับฯ และออกโรงฉายปี พ.ศ. ๒๕๒๕ ซึ่งเป็นปีฉลองกรุงเทพฯ ครบ ๒๐๐ ปี เป็นที่ฮือฮาในวงการภาพยนตร์ นอกจากนั้นข้าพเจ้ายังได้รับเชิญจากสมาคมนักเขียนเยอรมันซึ่งรวมกับสมาคมนักกวีแอฟริกา ให้ไปร่วมสัมมนานักเขียนนานาชาติที่ประเทศเยอรมนีในหัวข้อ “โลกที่ ๓ โลกของเรา” เว้าซื่อๆ คือเขาเชิญนักเขียนประเทศด้อยพัฒนาไปสัมมนานั่นเอง....
...ข้าพเจ้าดีใจและภูมิใจที่สุดที่ลูกอีสานที่เปรียบเสมือนลูกสาวสุดที่รักไปอยู่ในอ้อมกอดของคนอื่นแล้วได้กลับมาอยู่กับข้าพเจ้าด้วยความเป็นไทและสดใสน่ารักขึ้นอักโข เนื่องด้วยข้าพเจ้าได้เพิ่มเติมสาระที่อาจเป็นประโยชน์แก่ผู้สนใจศึกษาเรื่องราวอีสานแท้
จนหนังสือหนาหรืออ้วนขึ้นกว่าเดิม ข้าพเจ้าจึงขอเรียนต่อผู้ซื้อลูกอีสานเล่มนี้ด้วยใจจริงว่า กราบขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่ยังสนใจผลงานของคำพูน ผู้เกิดจากแผ่นดินอันแห้งแล้งของไทยยุคหนึ่ง..
คำพูน บุญทวี
บางส่วนจากคำนำ
(ตุลาคม ๒๕๔๒)
